Między Dziwnówkiem, a Pobierowem - Fortyfikacje, klify...


Stara zrujnowana wieża obserwacyjna w Dziwnówku, obiekty takie były rozmieszczone na całej długości naszego wybrzeża m. in. w podobnym stanie stoi wieża w Łazach ( Foto. kwiecień 2010 rok).  
Pokaż MiedzywodziE - Niechorze. na większej mapie
              Ciekawy rejon naszego wybrzeża znajduje się miedzy Dziwnówkiem, a Łukęcinem. Poza gwarnym sezonem odcinek ten potrafi być na paru kilometrach bezludny, za sprawą oddalenia od siebie wyżej wspomnianych miejscowości turystycznych. Do tego odcinka przylega pas mieszanego lasu górującego nad plażą na ,, podeście” niewysokiego lecz urwistego i poszarpanego przez morski żywioł klifu. Kiedy przemierza się tutejsze plaże poza sezonem szczególnie w porze jesiennej i wczesnowiosennej ma się wrażenia totalnego odosobnienia. Do tego usytuowana na brzegowym klifie zniszczona linia betonowo – stalowych fortyfikacja z okresu zimnej wojny przyprawia o dreszcze - samotnego wędrowca. Ma się wrażenie, że nadal zerkają na nas oczy pilnujących wybrzeża żołnierzy. Takie odczucia targały mną każdego razu jak przemierzałem te rejony, zawsze starałam się tak planować trasę wędrówki, by nie musieć w tym miejscu nocować;-) bo na pewno nie zmrużył bym oka;-). 
Ruiny te są pozostałościami po fortyfikacjach obrony przeciwdesantowej w postaci  małych schronów obserwacyjnych, obserwacyjno bojowych. Pierwotnie schrony te znajdowały się w dość znacznej odległości od plaży, jednak burzliwe w tym miejscu morze szybko odkryło ukryte pod ziemią stanowiska. Wystarczy spojrzeć na cały odcinek tutejszego wybrzeża, który praktycznie aż do Pogorzelicy co roku wystawiany jest na próbę przez Bałtyckie fale. Budowane w wielu miejscach polskiego wybrzeża fortyfikacje przeciwdesantowe swoją świetność przeżywały w latach 50-tych XX w. Pierwotnie umocnienia te miały bronić naszego wybrzeża przed desantem państw NATO. Budowano je w pobliżu Baterii Artylerii Stałej (BAS) jako umocnienia skrzydłowe oraz wielu innych ważnych dla obrony miejscach. Podobne budowle można spotkać tuz za Kołobrzegiem, w rejonie Międzywodzia(WPN), czy w rejonie DarłowaUstki jednak już nie w takim skupisku. Były to proste lekkie fortyfikacje polowe składające się z systemu transzei, punktów obserwacyjnych i ogniowych oraz schronów biernych. Konstrukcje oparto o elementy prefabrykowane, płyty, belki i kręgi. Schrony budowano z łączonych na wpust belek, kręgów żelbetowych oraz okrągłych płyt stropowych. W niektórych miejscach można podziwiać je od środka, często widziałem eksplorujących je z latarkami tubylców. Tuż przed Łukęcinem znajduje się plaża nudystów ,,naga plaża”;-).  Wybrzeże tutaj jak było wspomniane na początku to w przeważającej mierze krajobraz niskiego klifu przechodzącego w rejonie Trzeszcza, Rewala i Niechorza w klif wysoki (o nim w innym poście). Nie ma tutaj często występujących na naszym wybrzeżu wydm białych, klify w tym rejonie maja budowę gliniastą, podobnie jak w okolicach Sianożęt, czy Jarosławca.    

 Odmalowana wieża - kwiecień 2012 r.

Po lewej nowo budowany hotel, po prawej stronie od niego stare ośrodki wypoczynkowe - kwiecień 2012 r.
Plaza tuz za Dziwnówkiem, widoczne pozostałości po stanowiskach obronnych wybrzeża (Foto. kwiecień 2010 rok).
Zniszczone żelbetowe konstrukcje miedzy Dziwnówkiem, a Łukęcinem (Foto. kwiecień 2011 rok).


Rozmyte przez morskie fale wydmy odkrywają co roku nowe konstrukcje (Foto. kwiecień 2010 rok).


Wysokie urwiste brzegi wizytówka wybrzeża Rewalskiego (Foto. kwiecień 2010 rok).




Wyłanaiajace się z piasku pozostałości po drewnianym falochronie wzmacnianym betonowymi blokami mającym pierwotnie chronić ukryte na wydmach stanowiska bojowe (Foto. kwiecień 2011).
Nagryziona zębem czasu siec podziemnych tuneli wbudowanych w nadmorska wydmę (Foto. kwiecień 2010 rok).

Górny element wykony z żelbetonowego kręgu wierzy obserwacyjnej odkryty na plaży w rejonie Łukęcina (Foto. kwiecień 2011 rok).






Brzeg po sztormie rejon Łukęcina (Foto. kwiecień 2011 rok).
Dzikie wejście na plażę (Foto. kwiecień 2011 rok).
Przed Łukęcinem, obszar ,,Nagiej Plaży" (Foto. kwiecień 2011 rok).




Czyżby cegła z ruin kościoła w Trzęsaczu ?(Foto. kwiecień 2011 rok).


Krajobraz wybrzeża miedzy Dziwnówkiem, a Łukęcinem (Foto. kwiecień 2011 rok).
Dobrze zachowane stanowisko obserwacyjne (Foto. kwiecień 2011 rok).
Wejście na plaże w Łukęcinie, od tego miejsca jeszcze trzeba przebyć około 1,5 km by dostać się do centrum miejscowości (Foto. kwiecień 2011 rok).


Informacja turystyczna ;-) (Foto. kwiecień 2011 rok).
 
Betonowe kręgi po podziemnych korytarzach fortyfikacji na plaży w Łukecinie (Foto. kwiecień 2011 rok).
Widok w stronę w Pobierowa (Foto. kwiecień 2010 rok).





Okolice Pobierowa w tle widoczne wybrzeże w rejonie Trzęsacza i Rewala - kwiecień 2012 r.





Brzeg po zimie Łukęcin, u góry widoczne elementy obronne fortyfikacji (Foto. kwiecień 2011 rok)




4 komentarze:

Anonimowy pisze...

Więcej zdjęć z tego rejonu znajduje się w galeriach na stronie Fortyfikacje w Polsce - http://www.fortyfikacjewpolsce.pl

Anonimowy pisze...

Dziś przeszliśmy wspomnianą trasę w obie strony. Zdjęcia z 2011 i dzisiejsze realia pokazują erozję nabrzeża. Liczba widocznych schronów spadła ale za to jest kilka nowych elementów tj. Korytarzy. Na trasie istotnie nie spotyka się wielu turystów. Jest spokojnie i malowniczo. Dzięki za materiał i teksty

Unknown pisze...

Dziękuję za materiał.

Weronika pisze...

Super wpis. Warto było tutaj zajrzeć